Se kēra um iļļõvaņtļimi iļ tuņšlõkst līvõ kīel prosōdij sistēmõst. Līvõ kīel prosōdij sai ežmõks tǟdõlpanmizt 19. āigastsadā āigal. Ēsti kēļnikā Ferdinand Johann Wiedemann ja dēņõ kēļnikā Wilhelm Thomsen vȯļtõ ežmizt, kis kāipizt ku līvõ kīelsõ at īžkizt tūoņõd. Ežmizt fonētilizt kōļimizt teitõ 1920. āigastis, sīepierāst ku interesīerizt iļ līvõ katkāndõks agā murdtõd tūoņ. Jedlõmizt tuņšlõkst nägţõbõd, ku tieudmīed vȯļțõ dižānist īdmēļizt, agā līvõ kōdvīți pitkit vastõmtõks kūorõks um emīņ nõvtõd iļ kuolmvīţiz pitkit vastõmtõks.

ESUKA / JEFUL. Īžki ulzandõks “Studies on Livonian I”. 2014.

Täudli kēra: Tuuli Tuisk, Iļļõvaņtļimi iļ līvõ prosodij tuņšlõkst = Survey of research on Livonian prosody [ESUKA – JEFUL 2014, 5–1]